Propozycje zabaw:
- Patyczkowe zgadywanki
Układanie z patyczków lub wykałaczek prostych obrazków (np. kwadrat, krzesło, domek). - Zabawa w skojarzenia.
Zacznij zabawę dla dzieci, mówiąc dowolne słowo, np.słońce. Następnie dziecko mówi słowo kojarzące się z tym co powiedziałeś np.gorąco. Potem Ty szukasz skojarzenia np.lato. I tak na zmianę. - Co zmieniło miejsce?
Ustawiamy przed dzieckiem kilka przedmiotów lub obrazków, dziecko zamyka oczy, a rodzic zmienia ich kolejność. Dziecko otwiera oczy i mówi, co zmieniło miejsce. - Czego brakuje?
Ustawiamy przed dzieckiem kilka przedmiotów lub obrazków, dziecko zamyka oczy, a rodzic zabiera 1/2/3 przedmioty. Dziecko otwiera oczy i mówi, czego brakuje. - Historia w obrazkach
Na dywanie rozkładamy szereg obrazków (np. drzewo, król, jabłko, rycerz, królewna). Dziecko wymyśla historyjkę, w której pojawiają się podane wyrazy. - Marsz pod dyktando
Dziecko zamienia się w robota i porusza się tylko na słowa rodzica – według jego poleceń (np. Idź do przodu 2 kroki., Zrób do tyłu 3 kroki., Zrób krok w prawą stronę., Obróć się.). - W jakiej kolejności?
Podawanie nazw 4 rzeczy, które można ułożyć według kolejności np. wielkość, wiek, waga, czas, etapy procesu. Dziecko układa je w odpowiedniej kolejności np. mysz-kot-owca-słoń, niemowlę-dziecko-nastolatek-dorosły, zero-pięć-dziesięć-sto, godzina-dzień-tydzień-miesiąc, pszenica-mąka-ciasto-chleb. - Wierszyki – masażyki:
- Słoń na wycieczce
Szedł sobie słoń na wycieczkę, (z wyczuciem naciskamy plecy dziecka wewnętrzną stroną dłoni) z tyłu na plecach miał teczkę, (rysujemy palcem prostokąt) nos długi – trąbę słoniową (rysujemy trąbę) i kiwał na boki głową. (ujmujemy ciało dziecka i lekko kołyszemy na boki) Wolno szedł słonik, szurając nogami jak wielkie kloce. (naciskamy plecy dziecka wewnętrzną stroną dłoni) Tak ociężale jak… słonie (naciskając dłońmi na przemian, wolno przesuwamy je wzdłuż kręgosłupa do góry) szedł sobie wolniutko po drodze. - Pizza
Najpierw sypiemy mąkę (Przebieramy po jego plecach opuszkami palców obu dłoni) i zgarniamy ją (brzegami obu dłoni wykonujemy ruchy zagarniające), lejemy oliwę (rysujemy palcem falistą linię), dodajemy szczyptę soli (lekko je szczypiemy).. no… może dwie, trzy. Wyrabiamy ciasto (z wyczuciem ugniatamy boki dziecka), wałkujemy (wodzimy dłońmi zwiniętymi w pięści w górę i w dół), wygładzamy placek (gładzimy plecy) i na wierzchu kładziemy: pomidory (delikatnie stukamy dłońmi zwiniętymi w miseczki), krążki cebuli (rysujemy koła), oliwki (naciskamy palcem w kilku miejscach), później … (dziecko samo wymyśla co dodajemy do pizzy), posypujemy serem (szybko muskamy po plecach opuszkami palców obu dłoni) i… buch! do pieca (Przykrywamy sobą dziecko i na chwilę pozostajemy w tej pozycji). Wyjmujemy i kroimy: (Kroimy plecy brzegiem dłoni) dla mamusi, dla tatusia, dla babci, dla brata dla Matyldy… a teraz (dziecko wymyśla, dla kogo jeszcze będą kawałki pizzy). Polewamy keczupem (kreślimy palcem na plecach linię z pętelkami) i… zjadamy… mniam, mniam, mniam. - Zabawy ruchowe z pokazywaniem:
- Burza
Pada deszczyk, pada, pada (uderzamy palcem o podłogę), coraz prędzej z nieba spada. (przebieramy wszystkimi palcami). Jak z konewki woda leci (uderzamy całymi dłońmi o podłogę), A tu błyskawica świeci… (prostujemy się i klaszczemy w dłonie nad głową). Nagle grzmot !!! (Tupiemy stopami o podłogę). I od nowa HOP (podskakujemy). - Śmieszne miny
Rób dokładnie to, co ja: Skacz do góry – hopsasa, Dookoła obróć się, Klaśnij głośno w dłonie swe. Tupnij nogą – tup, tup, tup, Śmieszną minę do mnie zrób I swą buzię pokaż mi. Teraz wchodzisz Ty!
- Zabawa w teatr
Inscenizacja wiersza Jana Brzechwy „Przyjście wiosny”.
Praca plastyczna – ilustracje do inscenizacji wiersza Jana Brzechwy „Przyjście wiosny” – tworzenie scenografii. - Liczymy
- Na rolki po papierze toaletowym lub na plastikowe kubeczki naklejamy cyfry 0-9. Dziecko otrzymuje garść patyków/słomek. Zadaniem jest włożenie odpowiednią ilość elementów do każdego powstałego z rolki kubeczka (zgodnie z cyfrą widniejącą na karteczce).
- Na kartce rysujemy duży kwiat i piszemy w nim rozrzucone losowo cyfry (od 1 do 6, z powtórzeniami). Dziecko rzuca kostką, a następnie znajduje i zaznacza cyfrę, którą pokazuje wyrzucona liczba oczek.
- Dziecko nawleka na nitkę lub sznurek odpowiednią liczbę guzików lub koralików – taką, jaką poda dorosły (lubtyle, ile wskaże kostka, albo też cyfra na karteczce, którą przyczepimy do końca sznurków).